Rome, dag 4: avond

Na een fijne dag moest er 's avonds nog gegeten worden natuurlijk en Annemiek had een restaurantje gevonden, een wijnlokaal met 600 verschillende wijnen en je kon er ook nog eten.....

Dus wij op pad, een paar haltes met de metro en dan nog een paar honderd meter lopen. Omdat het aan het eind van de middag wat afgekoeld was, en we op de kamer ook nog de airco aan hadden gehad, had ik me iets warmer gekleed dan in de middag. Overhemd lange mouw en een jasje. Fout dus, de wat koelere wind aan het eind van de middag was verdwenen en het was bijna weer warm. Dus voordat we 100 meter gelopen hadden, had ik het alweer warm en niet echt lekker naar mijn zin.

Daar kwam nog bij dat het restaurant dat we op het oog hadden, niet echt gezellig overkwam dus gingen we verder op zoek naar een leuker tentje. Na 10 minuten zoeken, kwamen we een restaurantje tegen, Gallo Matto. Zag er erg Italiaans uit en ook wel knus. Wij naar binnen en we werden vriendelijk ontvangen. We konden kiezen, aan de voorkant van het restaurant of aan de achterkant waar een pianist aan het spelen was. We kozen voor het laatste, het klonk wel gezellig. Pas toen we gingen zitten, bemerkten we dat we als enige in het restaurant zaten.

Zou dit een slecht voorteken zijn? De pianist speelde er lekker op los en zong af en toe een stukje mee. Het repertoire varieerde van Elton John tot de Beatles en van Billy Joël tot Rod Stewart. En het moet gezegd, het klonk steeds gezelliger. Het was inmiddels 9 uur geweest en we zaten nog steeds als enige in het restaurant.

De vriendelijke ober adviseerde ons de antipasti en de ravioli. Daarbij een fles Chianti Classico en alles moest goed komen....en dat was ook zo. De antipasti was voortreffelijk, er kwam een grote houten plank op tafel met van alles en nog wat er op, Parma ham, bruschetta, olijven, courgettes met knoflook en olijfolie....teveel om op te noemen. Behalve pasta natuurlijk;)

En de pianist maar spelen, en wij nog steeds maar alleen in dat restaurant zitten. Wat wel opviel, was dat er af en toe iemand uit het gangetje naast de pianist kwam en vertwijfeld naar het toilet zocht, waarvan de doorgang aan de andere kant van de pianist was. Het bleek dat er nog een verdieping boven was waarhet andere gedeelte van het restaurant was.

Na de antipasti volgde de Ravioli en ook die was erg goed. Inmiddels kwamen er toch wat meer gasten, misschien waren we toch gewoon te vroeg. En de pianist maar spelen. Die man heeft werkelijk de hele avond gespeeld, geen moment gestopt. Het ene nummer ging vloeiend over in het andere nummer.

Na de ravioli kwam het toetje, de tiramisu, ook niet te versmaden. Daarna nog een espresso met een limoncello en toen kon er echt niets meer bij. Een topavond.
Zo nu lekker even uitbuiken en lekker slapen.....pfff zware dag weer ;)