Alcatraz en Fisherman's Warf

Zo, we zijn weer terug in het hotel na een mooie dag. Het was heerlijk weer vandaag, rond 25 graden maar aan de kust wat koeler. Gewoon heerlijk weer om op pad te gaan.

Na het ontbijt op pad richting Powell Street, het beginpunt van de Cable Car. Op weg daar naartoe doen we allerlei indrukken op, van kleine soms wat verpauperde buurtwinkels tot van die grote panden van tig verdiepingen met karakteristieke brandtrappen. Het ene pand nog mooier versierd dan de andere. Met mooi afgewerkte gevels in mooie pastelkleuren waarbij dan de dakranden weer net even een andere teint heeft dan de rest van de gevel. Prachtig om te zien.

Eenmaal aangekomen bij het vertrekpunt van de Cable Car, tevens het draaipunt, staat er een lange rij maar deze wordt snel korter. Terwijl we staan te wachten worden we aangenaam vermaakt door een banjospeler die zichzelf begleidt dmv touwen aan zijn benen die de trommel op zijn rug bedient als hij zijn voeten beweegt.

Een kort filmpje hiervan heb ik op Facebook gezet, het klonk best goed. Met de Cable Car op weg naar Fishermans Warf. Onderweg merken we dat deze leuke tram niet alleen voor de toeristen is, maar dat er ook gebruik wordt gemaakt door de bewoners van SF zelf die met een abonnement reizen. Na heuvel op, heuvel af te zijn gegaan, komen we bij Fishermans Warf, waarvandaan we teruglopen naar pier 33.

Hiervandaan vertrekken we om 13:00 uur met de boot naar Alcatraz. Heerlijk op het bovendek in de zon met een koele bries afkomstig van de grote oceaan. Onderweg proberen we nog een glimp op te vangen van de Golden Gate Bridge maar deze is volledig onzichtbaar door de mist. Ook op de terugweg, later die middag hebben we de brug niet kunnen zien.

Alcatraz zelf is indrukwekkend. Als we dichterbij komen met de boot herkennen we de bekende contouren van de gebouwen en de wachttorens. Op het eiland zelf worden we nog even kort voorgelicht over wat mag en niet mag, en dan gaan we op pad. Niet alle delen van het eiland zijn toegankelijk. Soms omdat het te gevaarlijk is en een andere reden is dat het eiland een beschermd nationaal park is met beschermde vogels en planten. Veel vogels, vooral meeuwen, hebben jongen rond deze tijd.

De gevangenis is zeer indrukwekkend. We laten ons rondleiden door een audiotour, een gids in een soort mp3 speler die ons in het Nederlands rondleidt door de cellenblokken en de verblijven van de bewakers, die overigens zelf ook op het eiland woonden. Oud bewakers en ex-gevangenen hebben meegeholpen aan het inspreken van de verhalen die we te horen krijgen.

Na de "rondleiding" varen we terug, best wel weer moe van al dat geslenter, hebben trek en dorst. We ploffen neer in het Hard Rock Café voor een burger met bier (Iris krijgt cola). Gave plek om even bij te komen.

Hierna zijn we bij pier 39 nog wat winkeltjes gaan bekijken. Echt veel stelt dit niet voor. Het zijn voornamelijk souvenir winkels maar het is er wel gezellig. Aan de achterkant van deze pier liggen de zeeleeuwen, 3 stuks vanmiddag.
De temperatuur was inmiddels wat gezakt en de laaghangende bewolking, zeg maar gewoon mist, trok steeds verder naar de stad. Alcatraz, dat vanmiddag nog volledig in de zon lag, was al bijna opgeslokt door de mistflarden.

We gingen terug naar het hotel, eerst langs alle pieren gelopen op weg naar de Cable Car. Annemiek en Iris hadden al aangegeven niet het hele stuk terug te willen lopen, dat konden de arme voetjes niet aan ;-).

Met de Cable Car weer terug over de heuvels en dalen van SF en het laatste stuk naar het hotel nog wat blokken lopen.
Moe maar voldaan zoals dat heet, zijn we terug in het hotel. Op het moment dat ik dit type, is de stad verzwolgen door de mist. Toppen van hoge gebouwen zijn onzichtbaar. Gaaf om te zien.

Zo dat was een heel verhaal.

Morgen weer een nieuwe dag