Las Vegas, dag 2

Las Vegas, dag 2


13 juli
Na heerlijk geslapen te hebben, zijn we lekker gaan ontbijten. Wafels met fruit, laten we eens gezond doen. Het was nog lekker ook.

Vandaag staat een bezoek aan de Hoover dam op het programma. Ruim 50 km van LV ligt dit bouwwerk in de rivier de Colorado. Bij aankomst, controle. Veiligheid voor alles. Tassen en alle andere losse spullen door de x-ray en jijzelf door een detectiepoortje.

 Het was weer erg warm, dus nadat we de auto hadden geparkeerd, snel het aircogekoelde bezoekerscentrum in waar je een interessante rondleiding kon volgen over hoe en waarom dit bouwwerk tot stand is gekomen.

Daarna naar buiten om vanaf een plateau een overzicht te krijgen van de dam en alles wat er achter ligt. Het is niet alleen de dam die indrukwekkend is, maar ook wat je niet ziet. Het buizenstelsel dat in de rotsen is ingehakt en dient om bij hoog water, dit water om de dam heen af te voeren. Dit buizenstelsel heeft net zoveel $'s gekost als de dam zelf.
Ik moet zeggen dat ik zo' n dam toch altijd wel een indrukwekkend iets vind, misschien ligt het aan de naam ;-). 
O ja, een wat minder leuke bijkomstigheid is, dat bij de bouw 98 arbeiders om het leven zijn gekomen door allerlei ongelukken....

Na het bezoek aan de dam, terug naar LV, op zoek naar de grote outlet store die ten zuiden van het vliegveld moest liggen. Snel gevonden want hier konden we niet omheen. Weer een gigantisch winkelcentrum waar van alles te koop is.
Het meest interessante was toch wel de Levi's store, waar we lekker geshopt hebben tegen belachelijke prijzen. Hoop dat alles in de koffers past...

Terug naar het hotel, auto de pakeergarage in en even bijkomen op de hotelkamer. Daar aangekomen, kwam ik erachter dat ik de Garmin in de auto had laten liggen. Weer dat hele #*% eind terug (we zaten op de 26e verdieping) en echt snel kwamen de liften niet....

Kom ik in de parkeergarage bij de auto, druk ik per ongeluk op de panic-knop van de afstand bediening....gevolg, alle lampen van de auto gaan knipperen en de claxon begint onophoudelijk tekeer te gaan. Lekker, daar sta je dan. Geen enkele andere knop op de afstand bediening heeft tot resultaat dat deze herrie op houdt. Er komt iemand op het geluid af en die zegt tegen me dat ik de sleutel in het slot van het portier moet doen maar er zit helemaal geen sleutel aan deze afstand bediening, het is zo'n afstandbediening die je in zijn geheel in een daarvoor bestemde ruimte in het dashboard stopt en daarna kan de auto worden gestart. Er komt helemaal geen echte sleutel aan te pas. En de herrie gaat maar door in de parkeergarage....

Toen zag ik opeens een heel klein knopje achterop de afstandbediening. Ik druk erop en er valt een gedeelte van de afstandbediening op de grond.....met een sleutel!
Snel het portier met de sleutel geopend, de herrie neemt nog even toe, en dan reageert het alarm opeens wel op de afstandbediening en houdt de herrie op.
Nou, dat was weer even lachen hè ;-)

In het hotel zijn tijdens ons verblijf 2 exhibitions, nl. Bodies en Artifacts of the Titanic.
Bodies hadden we een paar maanden geleden al in Rotterdam gezien maar Iris wilde graag die andere zien, dus in de rij voor kaartjes. We hadden gepland om na deze bezichtiging nog even naar het zwembad te gaan en om niet weer terug naar de kamer te hoeven, hadden we onze zwemspullen bij ons en had ik alleen wat cash geld bij me. 2 vliegen in 1 klap dachten we zo.....het liep natuurlijk anders.

We hadden net 6 dollar te weinig bij ons....dus ik weer terug naar de kamer....daar ben je dus gewoon een kwartier mee bezig om even heen en weer te lopen....
Eenmaal teruggekomen, waren we snel aan de beurt. De bezichtiging zelf was het allemaal waard. Er zijn heel veel spullen uit de Titanic omhoog gehaald en deze liggen daar allemaal tentoongesteld, vele ook nog met een persoonlijk verhaal er aan vast. Bizar wat er nog in zo'n goede staat naar boven is gehaald.
Het klapstuk van de tentoonstelling is een bijzonder groot stuk van de buitenkant van het schip dat van de bodem is opgetakeld en is geconserveerd.   
Wie deze tentoonstelling wil zien heeft de tijd, hij blijft in het Luxor tot 2018.

Ok, en toen nog even zwemmen, maar omdat Iris een foto van zich had laten maken op de tentoonstelling van de Titanic en deze had laten afdrukken, moest deze eerst nog naar de kamer worden gebracht want hij zou bij het zwembad wel eens nat kunnen worden.....dus ik weer naar boven om die foto naar de kamer te brengen. We zouden elkaar bij het zwembad treffen. Lift in, naar de kamer, kamer uit lift weer in en weer naar beneden. Stap ik de lift uit, staan Annemiek en Iris op mij te wachten.....het zwembad was al dicht. We hadden zoveel tijd verbruikt bij de tentoonstelling dat we niet in de gaten hadden dat het al zo laat was. Wat nu? Weet je wat? We gaan naar onze kamer, omkleden en we gaan lekker eten........dus weer naar boven ;-).

Omgekleed en weer naar beneden. We zouden eens gaan kijken in het Mandelay Bay Hotel dat naast het Luxor ligt en dat binnendoor bereikbaar is. Ook dit hotel ziet er weer fantastisch uit. We kwamen uit bij een Irish Pub/Restaurant en zijn daar naar binnen gegaan. Er was live muziek, van die Ierse volksmuziek, klonk gezellig.
Een lekker biertje besteld (Iris, jawel, een coke) en daarna eten. Het eten was in 1 woord fantastisch goed, nou ja 2 woorden dan. Heerlijk gegeten daar, een aanrader.

Daarna Iris naar boven gebracht, die ging verder met haar boek, en Annemiek en ik naar het casino. Eens even rondneuzen hoe dat allemaal in zijn werk ging. Ik ben blij dat we uiteindelijk geen gokje gewaagd hebben. Als je ziet hoe snel je daar van je geld af bent, dat is echt niet normaal. Maar wel leuk om te zien. Uiteindelijk hebben we een barretje opgezocht en hebben we een campari on the rocks besteld. Lekker mensen gekeken en van de sfeer genoten. 
Las Vegas is een gekkenhuis. Je moet het een keer meegemaakt hebben, het is leuk om te zien maar we zijn ook blij dat we morgen weer door kunnen naar Zion. Op naar de rust.
Welterusten...